Tekst: Elsbeth Vernout, Muziek: Skin, Len Arran
Uit: Deze en Genen, 2006

Hoe kon ik weten hoe koud Nederland zou zijn?
Zij, door de wind gehard en ik zo teer en fijn
‘K deed altijd zonder klagen wat men van me vroeg
Ik kweekte ook een laagje ijs, maar niet genoeg

Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids

Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids

Ik zei steeds `nee' als mij een hand werd aangereikt
Ik lachte vriendelijk maar niets is wat het lijkt
Ik, houd mijn waardigheid maar word zelden meer geraakt
Bang voor gevoelens die ik ooit heb meegemaakt

Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids

Huil maak muziek, zing het uit, toe
Uit je verdriet, schreeuw het uit, toe
Ik bloed niet, maar de woede groeit onderhuids