Tekst: Elsbeth Vernout/ Muziek: Ruloff Manuputty


Ons Indië heeft ons iets nagelaten
Een erfenis, verstopt in een depot

Ze leven nu al jaren op sterk water
't zijn kinderen uit Java, Borneo

De een is nog maar foetus
Zag nooit het levenslicht
De ander pas geboren
Met een verschrikt gezicht

Er is een Indiaantje bij
Hij draagt een rieten rokje
En een Javaanse baby
Met een aandoenlijk lokje

Het zijn depotkinderen
Een leven achter glas
Ooit reuze populair
Voor bestudering van het ras

Echte depotkinderen
Uit lang vervlogen tijd
Geen functie meer, geen doel
Maar ja hoe raak je ze weer kwijt

Wat doen we met die formaline-baby's?
Wilt u er misschien één op uw dressoir?
Ze zijn ooit voor de wetenschap verzameld
Maar volkenkunde klinkt vandaag zo raar

Er is een heel erg kleintje bij
Zijn ogen zijn nog dicht
Als deze jongen had geleefd
Was ik voor hem gezwicht

Er is een Moriaantje bij
Een peutertje van twee
Als niemand deze hebben wil
Dan mag ie met mij mee

Het zijn depotkinderen
Verborgen onder stof
Ze worden nooit getoond
Geen troetelkind meer van de prof

Echte depotkinderen
Uit lang vervlogen tijd
Geen functie meer, geen doel
Maar ja hoe raak je ze weer kwijt

De heren van 't museum
Kwamen toen met een idee
De baby's op de snijtafel
Bij het AMC
Het is ook nog een plan geweest
Dat ook is afgeketst
Cremeren is geen optie want
Er wordt wat afgekletst
Stop dat kind in die pot,
dop erop doofpot

Depotkinderen
Een leven achter glas
Ooit reuze populair
Voor bestudering van het ras

Echte depotkinderen
Uit lang vervlogen tijd
Geen functie meer, geen doel
Maar ja hoe raak je ze weer kwijt

Depotkinderen
Wie meldt zich voor voogdij
Ooit stond de wetenschap
Voor deze kinderen in de rij
Voor deze kinderen in de rij